Monday, July 27, 2009

දෑස වසා ගමි


දෑස වසා ගමි ඔබ නො පෙනෙන්නට
සිහිනෙක දැවටී ඔබ එනවා
හිත හිර කර ගමි ඔබට නොඑන්නට
සිතිවිල්ලක් වී ඔබ එනවා

අහසට ඔසවන විටක දි නෙත් යුග
හිරු සඳු වී ඔබ හිනැහෙනවා
මිහිමත පියකරු දසුනක් වේ නම්
ඔබ රුව ඒ තුළ ගැලපෙනවා

පාළුව ඉවසා මා තනි වෙද්දී
සුසුමක් වී පසුපස එනවා
කල්පිත ලෝකේ ගී පොත පෙරළා
ගීයක් වී ඔබ වැළපෙනවා

අහසත් පොළොවත් ඔබම ද මා හට
නැතිව ද ඔබ මා හැර යන්නේ
තහනම් දේසෙ දි බැඳි පෙම් බිඳ දා
කෙදින ද ඔබ මා හමු වන්නේ

පද: දයා ද අල්විස්
සංගීතය: ගුණදාස කපුගේ
හඬ: පුණ්‍යා කත්‍රිආරච්චි

මා ඔබට එතරම් ආදරය කරමි. කෙතරම් ද යත්, ඔබ වෙනතක ගිය ද, ඒ ආදරය මට අමතක කළ නොහැක. විටෙක දෑස පියා ගෙන ඔබ රුව නොදැක සිටීමට වෙහෙස දරමි. විටෙක ඔබ නො එන පරිදි ඉඳුරු දොරටු වසා ගනිමි. එනමුත් සිහිනයක් සමග හෝ සිතිවිල්ලක් වී ඔබ මසිතට ඇතුළු වේ. අහස දෙස හිස ඔසවා බැලූ කල්හි පවා හිරු-සඳු මුවෙහිත් ඔබ පෙනේ. ලොවෙහි ඇති කුමන සුන්දර දසුනක් සමග වුවද ඔබ රුව ගැලපෙයි. පාළුවෙන් මා තනිව සිටිනා කල්හි සුසුමක් වී මා සමග ඇදෙයි. මගේ අහසත් පොළොවත් ඔබම ය. ඔබ මා හැර දමා යන්නේ ද නැත. ඒ තහනම් ආදරයෙන් මිදී මා වෙත පැමිණෙනුයේ කවදා දා?

1970 මැද භාගයේ දී සරල ගී ශිල්පිනියක් වූ පුණ්‍යා කත‍්‍රිආරච්චි විසින් ගයන ලද, දයා ද අල්විස් විසින් රචිත මෙය සිංහල ගීත සාහිත්‍යය තූළ බිහිවූ අනුවේදනීය හැඟුම් දනවන ගීතයකි. තහනම් ආදරයක වෙළුණු තම සහකරු වෙත දක්වන්නා වූ අප‍්‍රමාණ වූ ආදරය වචන වලට පෙරළන ලද අවස්ථාවකි. ආදරයේ තරම දක්වන්නට ගීතය පුරා යෙදෙන පද, සුවිශාලත්වය, අචල බව හා තිරසර බව දක්වන පදයන් ය. හිරු-සඳු, අහස-පොළොව, සිතිවිලි හා සුසුම්, මේ ආදරයේ සුවිශාලත්වය දැක්වීමට රචකයා භාවිතා කරයි. කල්පිත ලොවෙහි ගී පොත පෙරළන්නේත් ඔහුම ය. අවසන එහි ම වූ ගීයක් වී ඔහු පිළිබඳ මතකය වැලැපෙයි.

ගීතය පුරාවටම දක්වන වචනයන් හි සංවර භාවය නිසා ආදරයෙන් මුසපත් වූ තැනැත්තියක ගේ සිතිවිලි ලෙසම ගීය ගලා යයි. ගීයෙහි කොතැනක දී වත් දොස් පැවැරීම ක් හෝ ද්වේෂ කිරිමක් දක්නට නො ලැබේ. ගීය අවසන් වන්නේ ද බහු අරුත් සපයා ගත හැකි ස්ථානයකට ශ්‍රාවකයා ඇද දමමිනි. තව ද "කල්පිත ලෝකේ ගී පොත පෙරළා - ගීයක් වී ඔබ වැළපෙනවා" යන්න ගැයෙනා විට මේ පෙමවතියගේ සිත තුළ නැගෙන අදහස් රල පෙළක් මෙන් උච්ඡ ස්ථානයකට පත්වෙයි.

ඉතාම සරල වූ සංගීතයකට අනුව ගැයෙන මෙම ගීය, අදාල ශිල්පිනිය විසින් ගයන ලද අතේ ඇඟිලි ගණනටත් අඩු ගීත ගණනින් එකකි. වන ගැබ පිපී, වන ගැබ පරව ගිය ඇය වැනි පුෂ්පයන් හි සුවඳ හෝ යම් තරමක් ලොව වෙත ගෙන ඒම ඒම ශිල්පීන් වෙනුවෙන් අපට කල හැකි දේ වන්නේ ය.

Thursday, July 2, 2009

අඬහැරේ

අඬහැරේ හඬට කන් දෙමිනා
කළුවරේ වුවද දිව එන්නා
මිතුරනේ ඔබ කෙරෙන් වෙන් වී
පුරවරේ තනිව මා ඉන්නා

රටාවට අතු බඳින දා වහලේ
ගෙවිලියක් බිම හාන දා කුඹුරේ
මගේ තනියට දැවටෙමින් ළඟ
විපත දැක අත් නො ඇර ආ මිතුරේ
හුදෙකලා වූ සිතින් මා නගරේ

උනුන් පාගා තරඟයට දුවනා
අනුන දුක දැක මුනිවතින් හිඳිනා
දෙනෝදාහක් දනන් අතරේ
හිනයක් සේ ඇවිත් ළඟ ඉන්නා
නුඹ සෙනේ මා හදින් සිප ගන්නා

ගී පද - බණ්ඩාර ඇහැළියගොඩ
ගී තනු - සරත් වික්‍රම
ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ

ගම හැරදා නගරයට බොහෝ දෙනා පැමිණෙනුයේ ඉසුරු සොයන්නට ය. නගරයේ ඇති ඉසුරු ලැබෙනුයේ ජීවිතයේ වැදගත් අංගයන් කැප කිරීමෙන් පසුව බව තේරුම් ගන්නා විට බොහෝ දෙනා පරි ඉමාද වී ඇත. ගමෙහි සංස්කෘතියේ වටිනා දේවල් කැප කරන පුද්ගලයා ඉසුරු ලබා අවසන, ඒ වටිනා දේ නැවත මුදලින් මිළ දී ගත නොහැකි වන බැව් දැක සන්තාපයට පත් වේ. ගම් වල සී සානා අඩහැරයටත් පන්සලේ ඝණ්ඨාවටත් රාත්‍රියේ වුවද ගම්මු දිව එති. ගමේ ගෙදරක පොල් අතු සෙවිලි කරන දා, බිම් මැඩුමක දී හෝ විපතක දී දකින්නට ලැබෙන මිනිස් ගුණාංගයන් නගරයේ දී නොදැකීමෙන් කවියා දුකට පත්වේ. ඔහුට නුහුරු හුදෙකලා බවක් දැනේ. අනෙකා පාගා ගෙන දියුණු වන්නට වෙර දරන, පෑගෙන උන් ගේ දුක මුනිවතින් බලා හිඳින මිනිසුන් අතර දී වුවත් මෙම මිනිස් ගුණාංගයන් කවියා ළඟ දැවටෙමින් පවතී. කවියා පුරවරෙහි තනිව සිටිය ද, ඔහු එය මහත් වූ සෙනෙහසින් මිතුරකු සේ වැළැඳ ගනී.
මෙම ගීතයෙහි පද රචකයා අඥාතය. වසර 1990 දී පමණ ගැයුණු ගීතයක් වන අතර සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ මධුර හඩින් හැඩව ඇත. අද දින වැඩිපුර අසන්නට නොහැකි වන ගීතයක් වේ.